Zaterdag 8 oktober 2016, geschreven door Ine. | |||||
Elfjes-boek-resultaten |
|||||
|
|||||
Buttonhole elfjes-boek van Jopie. |
|||||
Corrie wilde haar eigen gelooide zalmleer verwerken in haar elfjes-boek over vissen. Zowel op het voor- als achterplat heeft zij de huidjes gelijmd en in het boek 'zwemmen' tussen de pagina's door diverse 'zalmvisjes'. | |||||
Elfjes-boek van Corrie met zalmleer op de platten en 'zalmvisjes' in het boek. |
|||||
In het boek heeft zij bij de vissen-elfjes toepasselijke abstracte versieringen gemaakt van gescheurd gekleurd papier. En heel toepasselijk gevonden is het bubbeltjesplastic voor de belletjes!!
|
|||||
Illustraties in het elfjes-boek van Corrie. |
|||||
Tunnelboek
|
|||||
Jopie is al enthousiast bezig geweest met het ontwerpen van tunnelboeken en vertelt dat ze het erg leuk vindt deze boekjes te maken. Dat is ook te zien aan haar resultaten.
Na regen komt zonneschijn laat een gordijn van regenstralen zien in de vorm van geborduurde zigzaglijnen. En tenslotte komt aan de einder de zon tevoorschijn. |
|||||
|
|||||
|
|||||
De geborduurde 'regenkaarten' zijn door Jopie steeds aan weerszijden in de dalvouwen van de harmonica's geplakt en het geheel is op het achterplat van een paars beklede boekband gelijmd. Het voorplat met omgevouwen strook sluit de tunnel op als die ingevouwen wordt en dan is het boek dicht.
|
|||||
Het 'cirkel-tunnelboek' van Jopie toont een doolhof van cirkels in allerlei groottes. Ook dit boek is gemaakt met harmonicastroken aan de zijkanten waar de rechthoekige bladen met de uitgesneden cirkels in geplakt zijn. Het tunnelboekblok is op het achterplat van het omslag gelijmd. Het omslag is bekleed met een door Jopie gemarmerd papier en scharniert in twee delen over het boekblok. |
|||||
|
|||||
Cirkeltunnelboek ontworpen door Jopie.
|
|||||
Voor vandaag heeft ze nog veel meer ideeën, maar uiteindelijk maakt ze totaal iets anders dan ze van plan was. Geïnspireerd door kaarten over een boekbindatelier ontwerpt ze een 3D-studio. Nauwkeurig en met veel geduld worden de diverse onderdelen en personen uitgeknipt, die ze vervolgens plakt in rechthoekige uitsneden die in grootte steeds kleiner worden. Naar voorbeeld van Fem vouwt Jopie nu losse harmonicastrookjes die ze stuk voor stuk op de bladen met de opgeplakte figuren plakt en zo bouwt ze het tunnelboek dan blad voor blad op. | |||||
Uitsnijden van personen en voorwerpen uit het boekbindatelier en positioneren in de rechthoeken. |
|||||
3D-boekbindatelier in wording. |
|||||
Fem is ook aan het experimenteren geslagen in de afgelopen weken om er zo uiteindelijk achter te komen hoe ze het tunnelboek zou willen maken. De eerste proef maakte ze van ansichtkaarten waarop een ijzige roos te zien is. Uit iedere kaart knipte ze een ander onderdeel en plakte de kaarten vervolgens in de harmonica's aan weerszijden. |
|||||
IJzige roos-tunnelboekje van Fem. |
|||||
Daarna maakte zij een tunnelboek van louter gevarieerd gekleurd papier met rechthoeken in aflopende grootte. Aan ieder gekleurd blad vouwde zij een drie-delig harmonicastrookje waarvan zij het derde deel op het volgende gekleurde blad plakte. | |||||
Gekleurde bladen met aangevouwen harmonicastrookje. |
|||||
Vervolgens wordt het idee geboren voor het uiteindelijk te maken kikkerboek. Als uitgangspunt neemt Fem een exlibrisstempel van een kikker. Omdat de stof die zij voor de bekleding wil gebruiken felgekleurd is om gifkikkers weer te geven, laat ze de inhoud van het boekblok ook fel veelkleurig worden. De afdruk van de stempel heeft ze via de pc steeds vergroot om het silhouet daarvan uit de diverse gekleurde, op maat gemaakte kartondelen te knippen. Om de hakkelige randen van de knipsels egaal te maken zit ze eindeloos en geduldig te vijlen. Het opbouwen van het tunnelboek gaat ze weer met losse harmonicastrookjes doen en op de volgende werkdag zullen we het resultaat kunnen bekijken. |
|||||
Kikkertunnelboek van Fem in wording. |
|||||
Bert is bezig met een boekbindatelier dat zowel "plat" opgevouwen als ook in een uitgezette 3D-vorm bekeken kan worden. Het boekblok zelf wordt gevormd door twee ansichtkaarten, waarvan de verschillende boekbindende personen uitgeknipt zijn en zodanig op de verschillende niveaus gerangschikt en opgeplakt, dat ze allen vanaf de open zijde te zien zijn. Het geheel is in een beklede boekband geplakt met op de rug de gedrukte titel: "de boekbinder". |
|||||
De Boekbinder van Bert. |
|||||
De harmonicastrips aan weerszijden van het boekblok stapelen zich plat op als het boek gesloten wordt, maar worden helemaal uitgetrokken als het boek open is en zorgen dan voor nog meer diepte. Om in die uitgezette vorm haar diepte te behouden, heeft Bert een constructie van scharnierende paaltjes bedacht waarop het geheel kan rusten. Deze paaltjes zijn gemaakt van laagjes karton die met overeenkomstig sierpapier bekleed zijn. |
|||||
Het boekbindatelier gemaakt door Bert. Boven: plat liggend in de boekband. Onder: uitgetrokken met ondersteuning van de scharnierende 'paaltjes'. |
|||||
De harmonicastrips zijn aan weerszijden en op het grondvlak ondoorzichtig, maar het 'dak' is een transparante harmonica van papier, net zoals bij een echte kijkdoos. |
|||||
Heel bijzonder is het feit dat Corrie en ik onafhankelijk van elkaar hetzelfde idee hebben ontwikkeld. In plaats van een kijkdoosachtig tunnelboek te maken, willen wij een boek maken dat zowel een tunneleffect heeft, als ook de eigenschappen van een boek, zodat er in gebladerd kan worden. Corrie heeft echter besloten vandaag eerst een kijkdoostunnelboek te maken om het principe te doorgronden. Dus vouwt ze twee harmonica's aan weerszijden van een lange strook dun karton en maakt ze eveneens van dun karton enkele kaarten met in grootte verlopende rechthoekige uitsneden. Uit vellen die ze ooit kleurde met hete was snijdt ze natuurtaferelen: bomen, gras-sprieten, paddestoelen, e.d. Deze taferelen plakt ze her en der op de uitsnede-kaarten, om die dan achtereen-volgens in de harmonicastrips te lijmen. |
|||||
Corrie is bezig met het plakken van een achtergrond in de harmonicastrook en met het uitsnijden van natuurtaferelen. |
|||||
Experimenteren met de volgorde van de taferelen in de kaders. |
|||||
Hoe ze de flappen die aan weerszijden van de harmonica overblijven als voor- en overslagplat gaat verwerken is nog niet helemaal duidelijk. | |||||
Ik wil het tunnelboek als een verhalenbladerboek én als tunnelpanorama maken. Ik heb als uitgangspunt het acht regelige gedicht van Paul van Ostayen gebruikt over Marc, een jongetje dat 's morgens na het opstaan alle dingen die hij tegenkomt in de kamer, begroet. Op iedere bladzijde staat een zin van het gedicht en in de rechthoekige uitsnede eronder komt een illustratie van hetgeen Marc begroet. De bladzijden zijn dubbelgevouwen van 160 grams papier, aan de voorkant van 2 cm ingeslagen vouwen voorzien die in een later stadium op elkaar geplakt worden. Afhankelijk van de dikte van de illustraties worden die twee strookjes op elkaar geplakt of wordt slechts één strookje op de binnenkant van het dubbelgevouwen blad geplakt, terwijl het andere overbodige strookje afgesneden wordt. Als het boek geheel opengezet wordt, moet je van voor naar achter door de steeds kleiner wordende uitsneden alle begroetingen kunnen zien. De bekleding van de band wordt uitgevoerd in Elefantenhaut en wordt als lange strook verwerkt waarbij in het midden een harmonica gevouwen is voor het rugdeel. In de dalvouwen van de rugharmonica zijn de dubbelgevouwen bladen genaaid. De platten worden op de uitstekende Elefantenhautdelen aan weerszijden van de harmonica gelijmd, zodat de binnenkant van de platten al afgewerkt zijn. Over de verdere constructie en bekleding van de buitenkant wordt nog gebrainstormd. |
|||||
Naaien van het verhalen-tunnel-boek door Ine. |
|||||
De nog open katernen genaaid in de dalvouwen. |
|||||
Alle gemaakte tunnelboeken kunnen we volgende maand laten zien. Dan wijken we uit naar de tweede zaterdag in november vanwege de BoekKunstBeurs in Leiden. |